Wedstrijdverslag NRW-finale Remscheid

In een van de laatste wedstrijdweekenden van dit jaar was ik samen met mijn vader en broertje op zaterdag alvast afgereisd naar het Duitse Remscheid. Remscheid maakt net als Grafschaft, waar ik won, deel uit van de Duitse NRW-cup. Deze manche was echter de finalerace en het rondje was zeker finalewaardig. Qua opzet hetzelfde als Heubach aan het begin van het jaar met een lange klim en een lange afdaling zonder technisch extreem uitdagende stukken. Gegarandeerd naar de klote gaan dus.

In tegenstelling tot Grafschaft startten de categorieën nu wel los van elkaar wat betekende dat de beloftes echt een eigen race hadden. Iets later dan gepland viel om 13.00 het startschot en het was gelijk dringen geblazen. Een startloop was er niet en het werd al heel snel erg smal. Ik wist me gelijk voorin te handhaven samen met teammaten Thijs en Ruben en in de afdaling koos ik direct het voortouw. Ik zette stevig door om, zover als dat mogelijk is in een snelle afdaling, alvast wat verschil te kunnen maken.

We daalden helemaal af naar de voet van de berg waar we begonnen aan de klim terug naar de top. Thijs koos het voortouw en zette een straf tempo neer. Doordat ik niet echt goed warm meer was door de verlate start had ik wat moeite om het tempo te volgen maar op het elastiek wist ik erbij te blijven.

In de 2e ronde stabiliseerde het tempo al wat en kon ik in de klim telkens goed meedraaien ondanks dat het bij mij niet echt mooi liep. We waren met 4 man overgebleven waarvan drie, inclusief ikzelf, van ons team. Er werd netjes samengewerkt en om beurten deed iedereen zijn kopwerk.

Na tweede doorkomst werd het rondetotaal door de wedstrijdjury op 7 rondes gezet. Met nog 5 rondes te gaan moest ik zuinig met mijn energie omspringen om met dit groepje het einde te halen. Ik koos daarom wederom het voortouw in de afdaling zodat ik iets rustiger kon beginnen aan de klim en niet hoefde te forceren.

Dit werkte de tot aan de 5e ronde, ik koos net mijn eigen tempo toen Ruben besloot aan te vallen. Dit kon ik niet pareren waardoor ik alleen kwam te rijden gedurende een halve ronde. Bovenaan de klim zakte Ruben er doorheen waardoor ik aan kon sluiten vlak voor de doorkomst voor de voorlaatste ronde. Samen doken we de afdaling in, ik wederom op kop. Toen we begonnen aan de klim voelde ik al dat ik heel erg voorzichtig moest gaan doen, in mijn linkerbeen begonnen mijn quads al aardig te verkrampen.

Bovenaan de klim, vlak voor de laatste ronde wist ik ondanks de bijna-kramp Ruben toch nog te lossen en ging ik alleen de laatste ronde in. Dat gaf natuurlijk een goed gevoel dus ik gaf nog een trap extra en kon een lekker tempo pakken in de klim. Zo wist ik mijn 3e plaats veilig te stellen, altijd een lekker gevoel zo aan het einde van het seizoen. Nu nog even de laatste loodjes buffelen richting het NK marathon en dan loopt het seizoen van 2013 stilaan alweer op zijn einde.

< Wedstrijdverslagen 2013