Wedstrijdverslag Nieuwkuijk

Vandaag was het tijd voor de officiële seizoensopener van de nationale wedstrijden voor mij. Normaal begint het nationale seizoen voor mij eerder maar ik was op Cyprus met de eerste wedstrijd en heb in de tussentijd nog wat bijgetraind. Pasen was dit jaar vroeg en traditiegetrouw wordt dan de Paasbike in Nieuwkuijk verreden. Een kort tripje van anderhalf uur naar het Brabantse land dus!

Ik had er in ieder geval veel zin in, de afgelopen week had ik last van een keelontsteking maar dit heb ik aardig in de kiem weten te smoren dus veel last had ik er niet meer van. Ik had m’n zinnen gezet op de top-15 na het bekijken van de startlijst maar ik vond het nog belangrijker om vooral een solide wedstrijd te rijden en te kijken hoe ver ik zou komen.

Ik stond opgesteld op de derde rij en om 15.15 viel het startschot, ik was goed weg en snel in mijn pedaal. Tussen het gedrang wist ik me te vestigen tussen de 10e en de 15e plaats, het tempo was echt moordend en al snel was er een schifting tussen de eerste 10 en onze groep. Er ontstond een gat en ik belandde met 6 à 7 man in de 2e groep.

Het gat met de kopgroep bleef lang klein maar we wisten niet terug te komen. Zoals ieder jaar was het rondje ontzettend explosief en door de aanhoudende droogte lag het er ontzettend snel bij. Dit betekende na iedere bocht volle bak aanzetten, remmen en weer opnieuw. Dat was ontzettend intensief en al snel merkte ik dat ik de eerste 5-6 trappen na een bocht telkens net iets te kort kwam. Dit was iets wat ik nog niet veel had getraind en waar ik alle 8 ronden van de wedstrijd tegenaan zou lopen dus ik moest gewoon doorzetten.

2 rondes lang reed ik in het laatste wiel, ik kon het na de bochten telkens net niet bijpoten maar als er even een lang stuk was kon ik gaan zitten en rammen. Dit had ik al wel veel getraind en zo wist ik lang de aansluiting te houden maar dit mocht niet veel langer duren. Jan schreeuwde me in de verzorging toe dat ik een paar plaatsen verder voor in het groepje moest gaan zitten dus dit probeerde ik dan ook.

Ik zat nu in het derde wiel en zo wist ik de aansluiting twee rondes langer vast te houden. Met nog 3 rondes te gaan zakte ik er helemaal doorheen na weer een keiharde tempoversnelling en moest ik het groepje laten gaan. Ook Erik zat er doorheen en samen konden we nog even doortrekken. Achter ons reden Jeroen van Eck en Matthijs Eversdijk en die waren op koers om ons bij te halen.

Met nog 2 rondes te gaan gebeurde dit ook en kwamen we samen te rijden. Jeroen is ontzettend explosief dus ik moest flink mijn best doen om erbij te blijven maar gelukkig lukte dit. Wonderwel wisten we in de laatste ronde aan te sluiten bij een deel van het groepje waar ik eerst uit was gelost en dat gaf moraal.

In de laatste ronde gaf ik nog een keer gas en wist ik Davy Huygens te passeren, tot mijn geluk bestond het laatste deel van het rondje vooral uit wat langere stukken en hier wist ik Jeroen nog te pakken. Na een week niet echt fit te zijn geweest wist ik zo dus toch de 13e stek te bekleden met nog maar weinig wedstrijden in de benen. Als de hardheid er weer wat in zit gaat het explosieve ook beter dus op naar Norg volgende week!

< Wedstrijdverslagen 2013