Wedstrijdverslag Beringen
Na de teleurstelling van het NK was het hoog tijd voor een vakantie, op mijn vertrouwde plek aan de noordkant van het Gardameer heb ik mijzelf weer helemaal op kunnen laden voor het naseizoen en na een maand hard trainen in augustus was het voor het eerst sinds 5 weken weer tijd voor een koers en wel in Beringen. De loodzware modder-editie waaraan ik 3 jaar geleden heb meegedaan stond nog in mijn geheugen gegrift dus ik was erg benieuwd hoe het mij deze keer zou vergaan.
We kwamen vroeg aan omdat mijn broertje op dezelfde dag om 12.30 al startte dus ik kon gelijk het parcours op voor de verkenning van 11.15 tot 12.15. Het rondje lag er veel beter bij dan toen ik hier een aantal jaar geleden was, op veel plekken was het zelfs nog stoffig ondanks de kleine regenbuien die al waren gevallen waardoor het in de steilste afdalingen soms lastig was om gecontroleerd te remmen.
Tussen de training en onze start om 15.00 uur vielen er nog een paar regenbuitjes en tijdens de warming up bleek dat dit het parcours alleen maar goed had gedaan. De ondergrond was inmiddels stevig aangereden en overal hadden we meer dan genoeg grip. Mijn doel voor de race was top 10, maar dat was voordat ik de deelnemerslijst had gezien. Toen ik zag wie er allemaal rond reden leek me dat wat onrealistisch en als ik top 15 zou halen zou ik een hele straffe race rijden.
Ik ging dus maar zo open-minded als mogelijk de koers in en dat was ook wel nodig vanaf de startplek die ik had. Om 15.00u ging het fluitje voor een startloop en 7 volle rondes en ik zat helemaal klem. Gelukkig was het pad aardig breed en door mezelf in een paar gaatjes te wringen wist ik al aardig wat plaatsen op te schuiven. Op de eerste klim hield ik me koest en koos ik een steady tempo, ik werd nog door wat mensen ingehaald maar bovenaan begonnen al een aantal mensen in te kakken waardoor ik wat op kon schuiven.
Na de startloop kwam ik rond de 18e plaats door maar ik voelde dat ik nog power over had. Ik kon al snel een aantal plaatsen opschuiven en na wat stuivertje wisselen met Tim Wynants en veldrijder Bart Aernouts had ik na 2 rondes een steady tempo te pakken en waren al aardig grote gaten ontstaan. Ik kwam samen met ploegmaat Ruben te rijden en met z’n twee wisten we onze voorsprong te vergroten.
Na 4 rondes werd door o.a. Tim Wynants achter ons zichtbaar een klopjacht geopend. Ruben en ik hadden dit op tijd door en trokken het het gas nog wat verder open om onze voorsprong veilig te stellen. Na een ronde zagen we dat ze het opgaven en konden we ons eigen tempo weer kiezen om de koers zo goed mogelijk uit te rijden.
Door de speaker werd omgeroepen dat we reden om de 8e plaats en dat gaf ontzettend veel moraal want dat was natuurlijk veel beter dan ik had verwacht. Met nog 2 rondes te gaan begon de vermoeidheid langzaam aan wel toe te slaan, ik begon wat foutjes te maken en moest zuinig omspringen met mijn energie. Op een technisch stuk in het bos maakte Ruben een fout waardoor ik een gaatje sloeg en even iets rustiger aan kon doen om te herstellen.
Vlak voor de laatste ronde sloot Ruben aan en we begonnen samen aan de slotfase. Ik voelde dat ik echt naar de klote zat en het moest uit mijn tenen komen om bij Ruben in het wiel te blijven. Vlak voor de top perste Ruben er nog een monsterlijke versnelling uit die ik niet kon pareren. Ik moest zijn wiel laten gaan en koos mijn eigen tempo om de 9e plaats veilig te stellen.
Vlak voor de finish liet Ruben het gas los om samen over de meet te komen maar doordat ik iets harder reed passeerde ik hem per ongeluk en zo pakte ik de 8e plaats bij de Elite en werd ik 3e Belofte. Niet helemaal de bedoeling, maar ik was natuurlijk dik tevreden over het gehele verloop van de wedstrijd, ik reed hele vlakke rondetijden en dit geeft ontzettend veel vertrouwen voor het naseizoen!
Bovendien weet ik met dit resultaat de schade van het NK aardig te herstellen doordat ik in een keer 16-uci punten pak en daarmee plots weer ruimschoots voldoe aan de kwalificatie-eis voor de wereldbekers.
LAATSTE NIEUWS
De nieuwe Schwalbe Racing Ralph/Racing Ray: Als een van de eersten mocht ik dit nieuwe dynamische duo onderwerpen aan een duurtest. Dat viel zeker niet tegen, lees snel mijn bevindingen over mijn nieuwe weapon of choice!