Wedstrijdverslag Zoetermeer

Vandaag mocht ik voor het eerst na de zomerstop in augustus weer aan de slag in Zoetermeer. Deze Olympic Revanche wedstrijd was flink sterk bezet, een goed moment om me voor het begin van het naseizoen nog een keertje te laten zien! Ik was best zenuwachtig want de laatste koers voor mij was al ruim een maand geleden in Steenwijk geweest met het NK.

De benen voelden in ieder geval goed dus met vertrouwen vertrok ik om half 11 richting SnowWorld. Om kwart voor 3 moesten we starten en na een kleine vertraging werden we opgeroepen. Doordat ik op het NK een berg UCI-punten heb misgelopen werd ik pas op de derde rij opgeroepen, daar baalde ik wel van maar ik stond achter een paar snelle starters dus alles was nog mogelijk.

Helaas was ik echt verschrikkelijk slecht weg, ik kwam niet in mijn pedaal en verloor al heel snel veel plaatsen. Doordat ik het risico had genomen rechts te gaan staan had ik in de eerste bocht ook nog eens de binnenbocht.

Dat was helemaal funest voor mijn positie, ik moest nu heel veel goedmaken maar het eerste gedeelte van het parcours liet dat redelijk toe. Vanuit de achterhoede wist ik naar voren te schuiven en toen ik door de tweede verzorging heen kwam schreeuwde mijn vader me toe dat ik inmiddels 21e reed.

Het voelde nog steeds goed en langzaamaan wist ik nog verder naar voren te kruipen. Samen met Davy Huygens schoof ik een ronde lang steeds meer naar voren naar de 17e plaats. Het tempo begon nu aardig te settelen en de plaatsen werden verdeeld. Davy ging mij de volgende ronde wat te hard en ik koos mijn eigen tempo. Voor me zag ik dat Erik langzaam begon in te kakken en dat was voor mij reden genoeg om nog een paar trappen extra te geven. Ik passeerde hem op de langste klim van het rondje en sloeg gelijk een gat.

Mijn vader riep me in de verzorging toe dat ik nu 15e reed, veel meer zat er voorlopig niet in maar het tempo dat ik nu reed was goed vol te houden. Ik nam voor nu even genoegen met deze klassering en zette in mijn eentje door.  Met de ronde zag ik het gat achter mij groeien tot een geruststellende voorsprong. Frank Schotman was de eerste man achter mij en voor mij reed een groepje van 4-5 man met onder andere Rens, Jeroen en Davy.

In de voorlaatste ronde kwam ik nog eventjes in de buurt van dat groepje maar ook daar werd weer gas gegeven waardoor ze de voorsprong weer groter maakten. Robby de Bock was gelost uit dat groepje en ik heb nog een ronde lang achter hem aan gereden maar kon het gat niet dichten. Het was maar 8 seconden maar doordat ik de kramp in mijn linkerbeen voelde schieten kon ik niet harder meer. In de laatste klim langs de skihal deed ik nog een keer een verwoede poging maar het gat werd niet kleiner dus ik moest genoegen nemen met de 15e plek.

Daar was ik natuurlijk hartstikke tevreden mee, als het goed is heb ik weer een UCI-puntje erbij en ben ik in de top 5 bij de beloftes geëindigd. De zomerstop heb ik ook goed overbrug en dat geeft vertrouwen voor de laatste paar wedstrijden van dit jaar, we gaan er nog even wat moois van maken!

< Wedstrijdverslagen 2012