Wedstrijdverslag Zoetermeer

Hoewel ik een paar weken geleden de keuze heb gemaakt om voor de lange races te gaan heb ik de XCO (Cross Country Olympic) niet helemaal afgezworen. Ik vind het nog steeds leuk om te doen en de mooie rondjes in Nederland moet je meepakken, want daar zijn er niet zoveel van. Gisteren was het dus tijd voor de Beneluxcompetitie in Zoetermeer. Zoals altijd een onvergeeflijk rondje, met alleen maar korte explosieve klimmen waar je telkens volle bak gaat en korte afdalingen waar herstellen niet of nauwelijks mogelijk is.

Het startveld was met 5 verschillende nationaliteiten erg sterk, na de Trans Schwarzwald wist ik niet wat ik van m’n explosiviteit mocht verwachten dus ik ging open minded de race in. Ik stond opgesteld op de 2e rij en het startschot viel om 13.15. Ik was super weg en schoof direct een paar plekken op, na wat dringen op de eerste open stukken ging ik ergens tussen plek 5 en 7 de singletrack op.

De eerste paar klimmen voelden nog erg makkelijk en ik had het idee nog wat reserve te houden. Wel hield ik er al rekening mee dat dit tempo waarschijnlijk te hoog gegrepen zou zijn, en richting het einde van de ronde sloeg het melkzuur in als een bom. Ik kwam rond plek 10 door na de eerste ronde maar voelde dat dat toch nog te hard ging.

M’n rondetijd zakte de volgende ronde flink in, maar dit tempo kon ik wel vasthouden. Ik probeerde telkens aan te pikken bij de mannen die voorbij kwamen maar waar zij konden versnellen op de steile klimmen moest ik ze laten lopen. Zelf had ik de flow wel lekker te pakken dus ik ging onverstoorbaar door.

Na 4 rondes wist ik m’n positie eindelijk aardig te consolideren en de gaten voor me waren niet al te groot. Binnen een minuut voor mij reed er 5 man dus als ik een goed eindschot zou weten te ontwikkelen kon ik wellicht nog wat opschuiven. In de voorlaatste ronde voelde ik de pijn in de benen afzakken bij hetzelfde tempo. Voor mij het teken om een tandje op te schakelen, ik kon het tempo duidelijk een stuk hoger leggen en het gat met de mannen voor me werd kleiner.

Al snel had ik een van de jongens te pakken en die zat bij mij direct op het vinkentouw. De verschillen voor me leken ook nog overbrugbaar dus ik gaf gas in de hoop deze te slechten richting het eind van de ronde. De mannen voor me leken echter ook aan hun eindschot te zijn begonnen en al snel slonken de verschillen niet al te erg meer.

Vlak voordat we doorkwamen voor de laatste ronde had ik een gat geslagen op de jongen die eerst nog bij me zat. In de slotfase van de race wist ik niets meer te pakken, het resultaat was uiteindelijk een 23e plaats. Zonder specifieke training een prima klassering in dit startveld en bovenal een ontzettend goede training voor wat nog komen gaat in de wedstrijden richting het eind van het seizoen.