Wedstrijdverslag Landgraaf

Na een door modderige omstandigheden mislukte race in Basel (CH) was ik afgelopen weekend uit op sportieve revanche in Landgraaf. Een wedstrijd die deel uit maakt van de Beneluxcompetitie en waar ik al meermalen goede races heb kunnen rijden. Dat geeft natuurlijk extra vertrouwen, dus op zaterdag reisde ik met veel zin af richting de verkenning.

De ronde was nauwelijks gewijzigd ten opzichte van vorig jaar dus er was nog steeds een mooie mix tussen snelle stukken, zwaar klimmen en een paar leuke afdalingen. Het lag er droog en stoffig bij en tijdens de race zou het warm worden, omstandigheden die mij goed liggen dus ik voelde me klaar voor zondag.

Het goede gevoel bleef ook tijdens de warming-up aan en om 13.15 viel het startschot. Ik stond opgesteld op de derde rij maar was goed weg en reed al snel de top 10 binnen. De scherpte die ik voelde was goed, ik kon goed mee en pakte nog wat plaatsen in de beginfase van de eerste ronde.

Samen met Erik Groen kwam ik op de 4e plaats te rijden en het tempo lag hoog maar ik had het gevoel dit goed vol te kunnen houden. Op deze positie was ik op weg naar een mooie lading UCI-punten, maar die gedachte zet ik snel uit mijn hoofd.

In het slot van de 1e ronde ging Erik mij voorbij en moest ik passen, waardoor ik alleen kwam te rijden. Het tempo probeerde ik zo hoog mogelijk te houden want de verschillen waren nog klein.
Halverwege de tweede ronde sloten Jeroen Boelen en Bas Peters bij mij aan, ik had al even ingehouden omdat ik ze aan zag komen en kon met ze mee.

Op de slotklim van het rondje, langs de skihal van Snowworld, ging Bas nog eens flink op de pedalen staan. Ik probeerde mee te komen maar het melkzuur kwam m’n oren uit boven aan de klim dus ook deze verwoede poging mocht niet baten.

In ronde 3 probeerde ik mijn eigen tempo te vinden maar ik merkte dat ik heel snel vermogen verloor.  Je probeert te bedenken waarom je  ineens zoveel rustiger moet rijden, maar ik wist de negatieve gedachtes uit m’n hoofd te zetten en de focus te behouden op de race.

Op de slotklim van de 4e ronde leek ik even een opleving te hebben maar die was van korte duur. Al snel moest ik weer inhouden en dat frustreerde me behoorlijk maar ik zette door want ik wilde wedstrijdritme opdoen. In de laatste 2 rondes die hierop volgden veranderde mijn tempo niet en werd ik alleen nog maar gepasseerd.

Uiteindelijk kwam ik op plaats 14 over de streep, hier moest ik alles voor geven dus na de wedstrijd moest ik eerst een kwartier bij komen. Hoe het verschil tussen de start en tweede deel van de race zo groot kan zijn weet ik niet, ik houd het op een off-day. Ik voel me de afgelopen periode erg goed dus de puzzelstukjes moeten een dezer dagen op zijn plaats vallen!