Wedstrijdverslag Cyprus

Afgelopen week ben ik met het team afgereisd naar het zonnige Cyprus om te investeren in trainingen en UCI-punten voor komend seizoen. We hebben daar de 3-daagse Sunshine Cup gereden als aftrap van het nieuwe seizoen. Een van mijn persoonlijke doelen was het behalen van de laatste 9 UCI-punten om me te kwalificeren voor de wereldbeker.

Op vrijdag 22 februari was het tijd om te vertrekken, ik had er uiteraard erg veel zin in want het weer in Nederland zat de laatste tijd niet heel erg mee dus ik keek er erg naar uit om in korte kleren te trainen. Na een goede reis kwamen we ’s avonds aan op Cyprus om er achter te komen dat Erik en mijn fiets niet mee waren gekomen met het vliegtuig. De fietsen waren nadrukkelijk aangegeven bij het boeken maar hogerop in het proces is er ergens een miscommunicatie geweest waardoor onze fietsen pas 2 dagen later kwamen.

Samen met Erik heb ik de eerste 2 dagen dus wat alternatieve trainingsvormen gedaan, wat me eigenlijk ook wel weer prima beviel! Zondagavond kwamen onze fietsen aan dus ik heb hem gelijk geassembleerd om de rest van de week te kunnen trainen. We zijn een paar keer naar het wedstrijdterrein gegaan om daar de verschillende onderdelen van de 3-daagse te verkennen.

Dag 1 - De tijdrit

Vrijdag 1 maart was het dan zo ver: eindelijk de start van het nieuwe seizoen. De eerste dag stond een tijdrit op het programma, deze werd verreden over het cross-country rondje. Een pittige uitdaging gezien de zwaarte van het rondje, er moest veel geklommen worden waarvan een deel over single-tracks. Na een goede opwarming was het tijd om te knallen, ik was goed weg maar ging niet gelijk all-in om aan het einde van de ronde niet te kort te komen. Na een minuut of 3 zat ik maximaal en had ik een goed tempo te pakken.

Het rondje bestond uit drie vrij lange klimmen met daarna een afdaling waar een herstellen nog enigszins mogelijk was. Ik wist mijn tempo door te trekken tot het eind en had uiteindelijk de 27e tijd, daar was ik best tevreden mee in dit startveld! Na een uurtje los te hebben gefietst was het tijd om naar huis te gaan en te herstellen.

Dag 2 - Etappekoers

De volgende dag reisden we weer af naar het westen voor het volgende onderdeel: een etappe over 45 km met één lange, bijna onafgebroken klim en één lange afdaling. De opstelling voor de start ging volgens het klassement van de eerste dag dus ik stond redelijk mooi voorin. De start werd geneutraliseerd en het was een kwestie van breed rijden om mijn plaats te behouden.

Op het moment dat de neutralisatie werd opgeheven ging het gas gelijk flink open. In het begin kon ik me nog redelijk vasthouden aan het tempo van de voorste mannen op de startklim maar al snel ging het te hard. Ik liet me zakken om mijn eigen tempo te pakken en na een aantal kilometer begonnen we al mensen op te rapen die het ook te hard ging. Het tempo lag behoorlijk hoog en was vrij constant waardoor er in het groepje redelijk samengewerkt kon worden op de brede gravelpaden.

Vlak voor de laatste paar kilometer uphill-singletrack  brak het groepje en reed ik samen met nog 2 anderen op een meter of 50 van elkaar. Het ging hier al wat steiler omhoog en vlak voordat we de singletrack op reden passeerde ik nog een van de mannen uit mijn groepje. Het was nu echt een stuk steiler en dus ook zwaarder, gelukkig hadden we alles goed verkend en wist ik waar ik aan toe was.

Ik koos een tempo dat ik goed vol kon houden tot de top en het gat met de mannen voor me bleef ongeveer gelijk. Vlak voor de top werd het nog een stuk steiler en was het doorzetten tot in de verzorging waar ik door Jan werd voorzien van een nieuwe bidon en wat eten. Het was nu een stuk over glooiend asfalt voordat we afdaling in gingen.

Technisch ging het perfect en halverwege zag ik de mensen voor me steeds dichterbij komen, een goed teken. Helaas kwam ik even klem te zitten achter een dame waardoor het iets langer duurde voor ik aansloot maar op een kort stukje klimmen tussendoor wist ik aan te sluiten en wat mensen te pakken. Er volgde nu weer een lang stuk singletrack en gravelpad heuvelaf voordat we aan een korte slotklim voor de finish begonnen.

De gasten rond mij lieten het tempo al een beetje zakken maar de race was voor mij nog niet gereden dus ik gaf nog een trap extra. Het was een snel stuk, de snelheid lag rond de 40 en er sloten wat jongens bij mij aan. Vlak voordat we de slotklim in gingen brak het groepje en ik zat in de voorste gelederen, ik moest nog maar heel even doorzetten om dit vol te houden.
Vlak voor de laatste downhill waren de plaatsen beslist en ik kwam vlak achter een Duitse jongen over de finish. De 35e plaats was voor mij en daarmee bezette ik een 34e plaats in het algemeen klassement.

Dag 3 – Cross-country

De laatste dag kwam onze gebruikelijke discipline aan bod: de XCO-wedstrijd. Deze werd verreden op dezelfde ronde als de tijdrit en moest na de startronde 5 keer afgelegd worden om vervolgens te finishen. De benen deden flink zeer van de voorgaande dagen en ook fysiek was ik aardig vermoeid dus mijn plan was om alles heel te houden en mijn plaats in het klassement te behouden of liever nog te verbeteren.

Op het eerste stuk asfalt zat ik klem tussen de mensen maar ik wist me al snel wat naar voren te wringen. Er werd gelijk flink doorgetrokken en door de hoeveelheid renners waaide het stof hoog op. De afdalingen waren dus best link, de sporen waren slecht te zien maar ik wist nog wat mensen in te halen. We kwamen uit op een breed gravelpad en het tempo ging wederom omhoog, ditmaal ging het me wel te hard en ik kwam rond de 30e plaats in mijn eentje te rijden.

Dit moest ik zien vol te houden en ik koos een tempo waarbij ik technisch ook nog goed kon rijden, dat scheelde op dit rondje namelijk ook veel tijd. Langzaamaan haalde ik nog wat mensen in maar na 2.5 ronde bleef mijn positie nagenoeg onveranderd. Het tempo dat ik koos was in ieder geval goed, in alle afdalingen won ik tijd als er mensen voor of achter mij reden.

De tweede helft van de wedstrijd viel zwaar, de verzuring was constant aanwezig en er zat weinig power meer achter. Ik zette door tot het einde en wist gelukkig mijn plaats vast te houden, ik finishte op de laatste dag als 32e en pakte de 30e plaats in het eindklassement. Deze plaats was goed voor 11 UCI-punten, daarmee ik heb ik het totaal verdubbeld naar 22 waardoor ik mezelf nu gekwalificeerd heb voor de World-cup!

Al met al een geslaagde trip dus, door het hele team is er goed getraind en zijn er mooie uitslagen behaald. Op naar de volgende race!
 


< Wedstrijdverslagen 2013

LAATSTE NIEUWS

De nieuwe Schwalbe Racing Ralph/Racing Ray: Als een van de eersten mocht ik dit nieuwe dynamische duo onderwerpen aan een duurtest. Dat viel zeker niet tegen, lees snel mijn bevindingen over mijn nieuwe weapon of choice!

  [ lees verder ]